Hræðilegur staður.

Ég kom til Auschwits Birkenau í apríl árið 2005 og það var virkilega skrítin upplifun og ónotaleg tilfinning sem fór um mann. Það var eins og maður fyndi fyrir því sem þar hafði gerst. það er kannski of langt mál að nefna allt hér sem maður sá en eftirminnilegast voru andlitsmyndirnar sem teknar voru frá þremur hliðum af fólkinu sem síðan var sent var í gasið en myndirnar voru á veggjunum í einu húsinu og gasklefarnir sem minntu á ílanga bílskúra og pyntingaklefarnir og brennsluofnarnir. Einnig var eftirminnilegt að sjá persónulegar eigur fólksins eins og ferðatöskur,gleraugu, skó, fatnað ofl,og svo sjö tonn af hári í einni hrúgu sem minnti á stóra heysátu. Það brostu fáir í rútunni í bakaleiðinni til Krakow.

Stúlkurnar hentu sér á rafmagnsgirðingarnar